Stiekem toch Palestina

Tim, 20 Jul 2005 18:35 uur
Israel, Bethlehem

Jaja, ik moet eerlijk toegeven dat ik toch het risico genomen heb om naar Palestina te gaan. De mensen in het hostel vonden dat het wel kon, aangezien het probleem toch vooral in Gaza ligt en ze mij als Europeaan wel met rust zouden laten. Dus ik ben op mijn dode gemak met allerlei vage taxi’s naar Palestina getourt.

Okay, nu was ik de dag ervoor al in Jericho geweest, maar Bethlehem was toch wel een heel andere ervaring.

Normaal is het een enorme toeristenplaats, wat ook wel te zien was aan de enorme hoeveelheid winkels en het grote aantal parkeerplaatsen voor bussen. Alleen nu ik er was, was het dus doodstil. Ik heb slechts Arabieren gezien en 1 verdwaalde Fransman. Heel vreemde ervaring en je merkt eigenlijk wel dat in Israel een soort van apartheid aan de hand is.

De grenzen zijn dus echt helemaal afgesloten en de meeste Palestijnen kunnen dus niet naar hun werk. Bovendien is de andere bron van inkomsten, toerisme, komen te vervallen, omdat je er alleen met een soort van deeltaxi kan komen.

Qua toeristische attracties was het trouwens weer geen klap aan. Echt, je moet wel een enorme reli-verslaafde zijn wil je onder de indruk zijn van de geboorteplaats van Jezus.

Ik moest het dus meer hebben van vreemde Palestijen, die vooral in mijn nationaliteit geinteresseert waren (en in mijn opgespelde Palestinavlag, wat me best wel hielp in een vriendelijk ontvangst). Ben ergens nog uitgescholden in het Arabisch, omdat men dacht dat ik Amerikaan was, maar eigenlijk viel het allemaal wel weer mee.

Net op het moment dat ik Arabieren eindelijk eens een beetje aardiger begon te vinden, was er gelukkig nog een taxichauffeur die me afgezet heeft. Hij zei dat hij me wel in Jeruzalem kon afzetten, maar dat is onmogelijk voor taxichauffeurs uit Palestina. Dus reed hij me tot het checkpoint. Helaas alleen niet het checkpoint waar ik moest zijn, waarna hij me wel naar het andere wilde brengen voor een vriendenprijsje.

Mooi niet dus! Dus ben ik door het checkpoint richting Jeruzalem gelopen. Eigenlijk was vooral dat het indrukwekkendst, want ik heb nu dus de ‘anti-terrorismemuur’ gezien, die ze aan het bouwen zijn (natuurlijk niet op de grens, maar op Palestijns grondgebied. Ze moeten het wel eerlijk houden he). Echt enorm hoog is dat kreng en het geeft een beetje een concentratiekampgevoel. Helemaal aangezien 100m verder het echte checkpoint staat.

Ik kreeg dus een M16 op mijn kop gericht – maar aan die wapens ben ik na al dat bus- en treinzitten wel gewend – die pas naar beneden gehaald werd op het moment dat ik mijn tas op een tafeltje had gezet. Echt doodernstig, dat zijn gewoon jongens jonger dan ik die dat moeten doen (stressbaan, lijkt me zo). Gelukkig waren ze daarna enorm vriendelijk en hebben ze alleen naar de eerste pagina van mijn pas gekregen. Bovendien heb ik geen stempel gekregen, wat ook wel weer handig is om Israel uit te komen (hoe verantwoord je dat je als toerist naar Palestina gaat).

Ach, het klinkt misschien allemaal ernstiger dan het was… Een ervaring was het zeker.