Wansmaak\’s weblog

How to become the leader of the world!

  • Blog Stats

    • 1.911 hits

Eindelijk het laatste bericht.

Posted by wansmaak op juli 22, 2005

Tim, 22 Jul 2005 21:58 uur
Israel, Tel Aviv/ Jeruzalem

Okay, zo erg was Palestina nu ook niet hoor. Londen is op het moment gevaarlijker en daar hoor je niemand over.

Ondertussen ben ik al weer dagen verder en heb ik eigenlijk niet zo veel meer gedaan. Ik ben al weer bijna thuis en het enige wat ik nu doe is een beetje mensen bezoeken van eerder in de vakantie… Helaas is mijn SMS gedrag hier in israel nog erger dan in nederland. Het leven van een backpacker is ook veranderd door al dat gemobiel. Toch heb ik weer een aantal vreemde mensen meegemaakt.

Tel Aviv is, behalve het overweldigende uitgaansleven, niet echt heel erg fascinerend voor een iets meer cultuurbewuste toerist. Kikar Rabin, waar Rabin dus doodgeschoten is, is niks anders dan een saai Oostblokplein en ook de rest van de Tel Aviviaanse (nieuw woord?) architectuur zou echt enorm gewaardeerd worden door de die-hard sovjets onder ons. Echt afzichtelijk lelijk allemaal en na een tijdje compenseren de mensen het ook niet echt meer. Het went een beetje dat iedereen wat jonger, slanker en mooier is dan in Nederland.

Het enige wat ik dus gedaan heb, is geprobeerd in Lod en Ramle te komen, maar ik ben het reizen echt helemaal zat. Niet dat ik naar huis wil, integendeel ik zou hier nog makkelijk een tijd kunnen blijven, maar eigenlijk meer om de hele ‘Israelische wijze’ waarop je behandeld wordt. Het kopen van een buskaart hier komt neer op het ‘deskhoppen’, voor je het weet ben je aan 3 loketten geweest. In combinatie met het favoriete spelletje van de Israeli, namelijk het authentieke voordringen, gaat het niet zo heel erg snel. Aangezien ik eigenlijk al best chagrijnig was opgestaan, heb ik besloten om dan maar Tel Aviv zelf te gaan verkennen.

De stad is hip, zeker voor het Midden-Oosten. En omdat ik twee shirts en een broek gedoneerd heb aan Palestijnen, zit ik eigenlijk een beetje door mijn kleren heen. Dus heb ik zowaar een shirt gekocht, absoluut een gebeurtenis die het vermelden waard is (nog zowaar een skatemerk ook).

Goed, na het hippe geshop natuurlijk koffie gedronken en de belangrijkste attractie van T.A. (mooie initialen) bezocht: het strand. Na 3 weken reizen blijken alle Nederlanders hier te zitten, want ik kwam in een ware kolonie van mijn favoriete medelanders te zitten. Dus ik heb heerlijk kunnen genieten van een veel te luidruchtige R@#@@rdammer (sorry Kim, maar ik haat het accent gewoon).

’s Avonds nog uitgegaan met een zwaar Joodse jongen van het hostel en ineens Zionistische propaganda over me heen gekregen. Heerlijk is dat hiet bijna iedereen haar eigen versie van de leugen uit. Ik geloof dat beide kanten ongelijk hebben en ook dat beide kanten gelijk hebben over de hele situatie.

Dan vandaag nog met een of andere zelfingenomen Zuid-Afrikaan rondgewandeld door Israel. Wat een meesterlijk figuur is dat. Zo enorm overtuigd van zichzelf dat ik in het niets viel Wink Hij vond dat hij de beschikking had over ‘kennis van de Israelische denkwijze’, vooral dat van de vrouwen was zijn specialiteit. Met andere woorden: ik heb dus met een of andere idiote macho rondgedrentelt die zichzelf met de minuut belachelijker ging maken.

Vooral zijn beeld over vrouwen werkte enorm op mijn lachspieren. Israelische vrouwen moet je volgens hem laten zien wie de baas was en ze houden ervan om strak gehouden te worden. Natuurlijk gaf Mr. Charming meteen een demonstratie, waarna ik niet echt wist of ik me nu echt kaopt moest schamen of dat ik in een lachsalvo moest schieten. Toen we wegliepen verviel zij in ieder geval in het laatste. Volgens Rob (de Zuid-Afrikaan) dus omdat ze onder de indruk was, maar ik had meer het idee dat ze hem een idioot vond. Maar hey, ik moet wel eerlijk zijn: ik beschik niet over de ‘kennis van de Israelische denkwijze’, dus ik weet niet waar ik het over heb. Rob beschikt niet over sarcasme…

Ach, de vrouwminnende Zuid-Afrikaan was wel meer succesvol in het regelen van een leuk gesprek met twee Israeli’s, inclusief koffie. Ze hebben me net het Hebreeuwse schrift geleerd, wat oooooow zo praktisch is op mijn voorlaatste dag.

En Rob: na het drinken bleken zijn avances misschien te goed te zijn. Vooral omdat ik nu wel hun telefoonnummers heb (en ben uitgenodigd voor het strand, hehehe) en hij niet…

Helaas ga ik niet naar het strand, ik ben namelijk met Ana (de Argentijnse) teruggegaan naar Jeruzalem. Voor 1 nachtje, omdat het me hier meer bevalt. Ik kan hier beter uitgaan, de turkse koffie is hier wel lekker EN ik wil nog naar het holocaustmuseum.

Plaats een reactie