Tim, 6 Aug 2006 12:59 uur
Georgië, Tblisi
Goed, om verder te gaan met de vreemde gebeurtenissen, moet ik eerst eens teruggaann naar het festival waar we in week 1 waren. We hebben daar toen een Amerikaan ontmoet die werkt in Georgie en vertelde dat hij een concert organiseerde en we hem maar moesten bellen.
Nou, dat hebben we uiteindelijk maar eens gedaan en dat was dus best grappig. Het bleek dus een openluchtfestival te zijn ipv een concert. Helaas was het net even buiten Tblisi, maar taxis kostyen geen drol, dus uiteindelijk zijn we er heengegaan. De band was ergens best redelijk, maar de zanger zong blijkbaar in het Engels (en aangezien het covers waren moetsen we de teksten ook kunnen verstaan). De sfeer was uitbundig: Georgiers zijn echt een enthousiast volk. Al kon het natuurlijk ook aan de drank liggen.
Soit, de setting was enorm gaaf: onder een oud fort en met uiotzicht op een verlicht klooster in de verte. Gewoon echt subliem. Gary, die Amerikaan dus, haalde ons op en bracht ons ook nog maar eens naar de VIPruimte, waar we gratis konden eten en drinken. Hoe vreemd kan een vakantie lopen?
Helaas waren we er maar zo’n uurtje en moesten we toen al weg, maar Gary bracht ons keurig met zijn jeep naar de stad… Waar hij voorstelde om ons de volgende dag Davit Gareji te laten zien.
Nu begrijpen jullie waarschijnlijk ons enthousiasme niet, maar dat aanbod is buitengewoon.! Met het OV is het onbereikbaar en het is echt een geweldige bestemming. Het ligt bijna in Azerbadjan en is een complex van grotten die dienen als kloosters. Het ligt ook nog eens in het midden van de steppe, waardoor het droog en snikheet is.
Vroeger werd het gebruikt als trainigscomplex voor Sowjettroepen die naar Afghanistan werden gestuurd. Wat echt wel begrijpelijk is: het landschap lijkt echt sprekend op die van beelden van Afghanistan. Helaas zijn die zelde Sowjetmalloten net als alle millitairen: DOM! *ahum* Echt eeuwig zonde wat ze gedaan hebben met de eeuwenoude grotten en schilderingen. Alle tekeningen zijn beklad met Russische tekeningen en inscripties en op andere plaatsen hebben ze zelfs grotten opgeblazen. Echt eeuwig zonde.
Toch ligt Davit Gareji niet echt heel gemakkelijk als je er met de auto aankomt. Als een soort van berggeit moet je jezelf door de bergen en bossen worstelen. Best intensief eigenlijk. Gelukkig mochten we vandaag bijkomen in een zwavelbad. Maar daar mag Jantien over vertellen (ook hier zijn vrouwen veel leuker dan mannen).
Ja ja, zo’n badhuis is nog best een belevenis.. afgezien van het feit dat er in 1 sulpher baden complex 6 verschillende eigenaren zijn die een badhuis runnen en dus verschillende prijzen hebben, heb je ook nog eens je taal probleem. Na wat zoeken is het ons gelukt om het algemene badhuis te vinden, waar iedereen gewoon in mag. Hier werden mannen en vrouwen gescheiden en tim werd zelfs gegidst! Ik heb mijzelf een weg gevonden naar een grote omkleedruimte met een aantal lockers waar je je helemaal uitkleed, al je zeep uit je tas haalt en vervolgens door een mevrouw gewezen word op het feit dat je toch echt slippers aan moet en je dus slippers geeft (na eerst de grootste maat te hebben gezocht). Vervolgens kom je in een grote ruimte met langs de rand douches en ergens in een hoek 1 soort van bad geval. in het midden is een ding wat je eigenlijk alleen maar een altaar kan noemen en daar word je geschrubt en gemasseerd. Eerst werd ikg ewezen op het feit dat ik moest douchen en werd ik raar aangekekn dat ik geen zeep bij had, vervolgens werd ik richting bad geduwd en moest ik daar wachten tot ze me gingen schrubben. De georgische vrouwen zijn echt NIET de moeite waard om naar te kijken en ach ja, het is natuurlijk heel normaal om ‘en-plain-public’ AL je haar te gaan scheren.. maar dan ook echt ALLES!! Vervolgens werd ik geschrubt, wat echt heeel veel schrubsel opleverde. Ze zijn bij dit schrubben heeeel secuur en slaan geen halve milimeter over, maar dan ook echt niet. een beetje raar is het wel maar iedereen schijnt het heel normaal te vinden. hierna werd mij verteld dat ik ook een massage kon krijgen maar ik had ondertussen zo genoeg van de hitte en de sulpher dat ik maar ben weg gegaan.
Dit hele avontuur koste mij maar 6 lari!(3 euro) en tim is opgelicht, hem kostte het 16 lari! hahha!!
Nu onze laatste 2 dagen in tblisi, beetje rondwandelen en misschien zelfs nog wel gebeld worden om opeens zomaar dingen te gaan doen….
En dan nu de liedjes die ons hier achtervolgen:
Dima Bilan (H)
De Duitse Krezip met de zangeresserige zanger. Tokyo Hotel
De boyband, inclusief de homo met de echo, de sportman, de excuuskleurling en de nepNick, terwijl ze zingen over mamma, want dat scoorde bij de pittige meisjes ook leuk.
Tim, 
Ergens waren we al enorm verbaasd over al het stromende water dat we ’s nachts hoorden, maar toen we gingen kijken of we misschien geen kraan waren vergeten dicht te draaien, konden we telkens niks vinden.
‘Stalin is een verzetsheld, die streed voor het goede en de waarheid. Hij heeft veel kinderen, maar de meeste zijn niet de moeite waard om te vertellen. Hij streed tegen de Duitsers. Stalion was ook erg goed in het opzetten van fabrieken en collectieve landbouw: hoe goed van hem! Voor de rest zijn er nog wat jaartallen en toppunt van de collectie: jaja de Nederlanders hebben rode klompen cadeau gedaan aan hem (dus daar ging het geld van de communistische krant ‘de Waarheid’ naar toe. Het staat er bovendien nog in grote letters op ook).’
We konden namelijk mee met een stel vrienden van de zoon van Levan (die min of meer onze lokale pappa is en bijhoudt waar wij ongeveer zitten en dat we de juiste mensen weten te vinden). Zijn zonen gingen namelijk niet mee en ach, wij zijn ook met zn 2en, dus mochten wij wel mee. Allemaal heel leuk en aardig, maar het was dus naar Svaneti, het gebied waarvan onze lonely planet vrolijk verteld, dat sommige bandieten nog best wel een hart hebben en je wat geld teruggeven als je zagt dat je anders niet in Tblisi terug kan komen. Oftewel: Svaneti moet niet zo plezierig zijn voor de toerist.
Het is ook het enige deel van Georgie dat nog een beetje authentiek is, omdat het nooit veroverd is geweest. Zelfs de Russen zijn niet echt in staat geweest om macht uit te oefenen op de Svans.
Soit, Svaneti zorgt er meteen voor dat ik geloof in een van de vele toasts die zie hier doen. Drinken is hier heel gebruikelijk, maar het moet wel met een heel ritueel. Eerst zegt de gastheer waarop getoast gaat worden, waarna alle mannen een verhaaltje improviseren en ook een toast doen. Meestal op Georgie, op St George, op vrede, op de georgische cultuur en op vrouwen en natuurlijk op Jantien en mij! Daarna sla je in een keer je glas leeg en is de volgende aan de beurt voor een toast.
Wansmaak\'s weblog 